Een zweterig berichtje..

Allejezus wat is het hier warm! Een flinke dertig graden in de schaduw, en 's nachts een prettige twintig graden. HEEEEERRRLIJK!!

Hoe is het daar in de Nederlanden? Lekker koud? Ach, jullie hebben tenminste Sinterklaas, dat moet ik dan weer missen. Alhoewel de als kerstman verklede Chinezen hier ook niet te versmaden zijn (helaas geen foto's).

Voor vertek uit Guangzhou

Sinds mijn vorige bericht heb ik in principe niets gedaan, behalve dan dat ik mij van Gangzhou naar Sanya heb verplaatst. Die verplaatsing op zich was behoorlijk knudde; mijn trein vertrok op een ongunstig tijdstip, waardoor ik rond een uur of drie in Haikou aan zou komen. Op de trein nog een Brabantse Koreaan in China ontmoet, die mijn feilloze Engels op de een of andere manier toch terug wist te leiden tot Nederlands (Ik denk dat het de zin 'What I bedoel is..' was die mij verraden heeft) We hebben nog tot in de late uurtjes lekker lopen keuvelen over de verderfelijkheid van de Philips Sport Vereniging en de kwalen van de Aziatische horeca.

Het is goed toeven in de treinen hier

En toen was ik in Haikou. Of nouja, in Haikou, het treinstation van Haikou bevindt zich blijkbaar een goeie twintig kilometer van het centrum vandaan. Gelukkig was er een aardige vent die ik in de trein had ontmoet die wist welke nachtbus ik naar het centrum moest nemen, en rond een uur of vier zat ik in mijn veel te dure hotelkamer. Zeven uur later ben ik daar weer uitgecheckt, omdat het ongelofelijk naar poep rook, maar de bron van de geur onvindbaar was. Toen ben ik door Haikou gaan wandelen, en ben tot dezelfde conclusie gekomen als Moniek twintig jaar terug: "Over Haikou ben ik niet echt positief, ik vind het er vooral lelijk geloof ik."

Op naar Sanya dus! Voor twintig yuan ben ik op de krakkemikkigste bus tot nu toe gesprongen, met gaten in de vloer en krakende stoelen die af en toe een paar centimeter naar beneden zakken. Ik ben op wat mij leek het stevigste deel van de bus gaan zitten (een stuk hout) en heb de duivelse rit uitgezeten. Ook het busstation van Sanya ligt een goeie tien kilometer van het eigenlijk Sanya. Deels om 1 yuan uit te sparen, deels om mijn mannelijkheid aan mijzelf te bewijzen, heb ik het stuk naar mijn hostel gelopen. Natuurlijk ben ik daar straal voorbijgelopen, en nog eens tien kilometer later werd het om mij heen toch wel erg landelijk en ben ik maar omgekeerd. Op de terugweg ben ik er weer voorbijgelopen, dit keer maar een paar honderd meter, maar werd ik godzijdank aangesproken door een ongelofelijk bizarre blonde Filippijn die zichzelf Ian noemt. Blijkbaar kon hij gedachten/frustraties lezen, want hij sprak mij aan met "Hey-hey my friend! Are you looking for the Blue Sky hostel?" Tweehonderd meter verder in een zijstraatje heb ik heel diep geslapen, voor maar 40 yuan (4/5 pleuro) de nacht.

En wat een nachten zijn het hier

Sindsdien leef ik een luizenleventje. Ik heb geen flauw idee welke dag van de week het vandaag is. Wat ik wel weet, is dat het leven hier goed is. Hoewel heel toeristisch (dit lijkt de primaire zon-zee-strandbestemming van onze vrienden de Russen te zijn) is de sfeer hier heel laid-back, kan je hier heerlijk eten (misschien wel een beetje aan de dure kant, mains hier kosten al snel 120 yuan), en vooral heerlijk drinken; redelijk goed bier kost hier zestig cent voor ruwweg anderhalve pint, en Glenfiddich 12 gaat hier voor twee euro de tumbler van de hand.

Deze vrinden hadden ook wat teveel Glenfiddichjes op

Over een paar dagen ga ik hier maar weer weg, met lichte tegenzin, maar er is hier weinig te zien en vooral weinig te doen. Ik denk dat ik via Yangshuo naar Kunming afreis, alwaar ik wat tripjes ga ondernemen naar Liijang en Dali, en misschien dat ik dan vanaf Kunming Laos intrek, en zo naar Vietnam ga.

Groetjes!